光明院稲荷社
Komyoin Inari Shrine
光明院稻荷大社
光明院稻荷大社
고묘인 이나리 신사
Sanctuaire Komyo-in d’Inari
Komyoin Inari-Schrein
Santuario Komyoin Inari
ศาลเจ้าโคเมียวอิน-อินาริ (Komyoin Inari)
鎌倉時代中期(仁治元年・1240)、日光山第24世・弁覚法印が、日光山の総本坊として「光明院」を創建し、その鎮守として建立されたのがこの稲荷社で、古くから日光山の五大稲荷の一つとして、学業成就・家業繁栄の守護神として信仰されています。
光明院は、戦国時代に一時衰退するも、江戸時代に入り日光山中興「天海大僧正」(1536−1643)によって再興されますが、明治の神仏分離の混乱の際に焼失してしまいました。この稲荷社は、そうした日光山の歴史を伝える貴重な文化財でもあります。
One of the functions of Inari shrines is to protect Buddhist temples. This small Inari shrine protected Komyoin Temple, which was once located on this site. Komyoin was a temple of the Tendai school of Esoteric Buddhism and was founded by the monk Benkaku (dates unknown) in 1240. When Komyoin was established, it unified the various temples of Nikko that were not associated with Shihonryuji Temple, the temple founded by the monk Shodo Shonin (737–817). Following the government order to separate Shinto and Buddhism in 1868, the Buddhist elements of Nikko, including Komyoin and Shihonryuji, were combined to become Rinnoji Temple in 1871.
Inari is a kami(god of Shinto) of agriculture, the production of rice and other grains, success in business, and material wealth. Rice was used as a currency in Japan until the nineteenth century, which explains its association with success and wealth. Inari is also known as Dakiniten, a Buddhist deity that manifests as a goddess riding a fox.
The fox is the messenger of Inari and is often depicted holding a key in its mouth, a reference to the storehouse where rice was kept. Inari foxes are also usually associated with a wish-granting jewel. Wish-granting jewels look like an orb with a pointed top and concentric circles emanating from the top. There are a number of wish-granting jewels on this shrine: on the roof tiles at the ends of the eaves, and above the main door.
稻荷大社的功能之一是镇守佛教寺庙。这座小小的稻荷神社保护了曾经位于此地的光明院。光明院是密宗佛教天台宗的一座寺庙,由僧人弁觉(生年不详)于1240年建立。当光明院建成时,它统一了与僧人胜道上人(737-817)建立的四本龙寺无关的日光众多寺庙。在1868年政府下令分离神道教和佛教后,包括光明院和四本龙寺在内的日光的佛教元素,在1871年合并为轮王寺。
稻荷是神道教中一位掌管农业、稻谷的种植、生意兴隆以及物质财富的神明。一直到19世纪,大米在日本都被用作货币,这就是为什么大米与兴隆和财富间会产生联系。稻荷也被称为荼枳尼天,一种外形是骑着狐狸的女神的佛教神明。
狐狸是稻荷的使者,经常被描绘成嘴里含着钥匙的形象,暗指存放米的仓库。稻荷狐狸还通常与如意宝珠联系在一起。如意宝珠看起来像是一个顶部尖尖的球体,顶部呈同心圆状。这间神社在屋檐末端的顶瓦和正门上方分布着许多如意宝珠。
稻荷大社的功能之一是鎮守佛教寺廟。這座小小的稻荷神社保護了曾經位於此地的光明院。光明院是密宗佛教天臺宗的一座寺廟,由僧人弁覺(生年不詳)於1240年建立。當光明院建成時,它統一了與僧人勝道上人(737-817)建立的四本龍寺無關的日光眾多寺廟。在1868年政府下令分離神道教和佛教後,包括光明院和四本龍寺在內的日光的佛教元素,在1871年合併為輪王寺。
稻荷是神道教中一位掌管農業、稻穀的種植、生意興隆以及物質財富的神明。一直到19世紀,白米在日本都被用作貨幣,這就是為什麼白米與興隆和財富間會產生聯繫。稻荷也被稱為荼吉尼天,一種外形是騎著狐狸的女神的佛教神明。
狐狸是稻荷的使者,經常被描繪成嘴裡含著鑰匙的形象,暗指存放米的倉庫。稻荷狐狸還通常與如意寶珠聯繫在一起。如意寶珠看起來像是一個頂部尖尖的球體,頂部呈同心圓狀。這間神社在屋簷末端的頂瓦和正門上方分佈著許多如意寶珠。
이나리 신사의 기능 중 하나는 사찰을 보호하는 것입니다. 작은 이나리 신사는 한때 이곳에 있던 고묘인 사찰을 보호했습니다. 고묘인은 밀교 천태종의 사찰로 1240년 승려인 벤카쿠(생존연대 미상)가 세운 사찰입니다. 고묘인이 세워졌을 때, 승려 쇼도 쇼닌(737-817)이 세운 시혼류지 사찰과 관련이 없는 닛코의 여러 사찰을 통합했습니다. 1868년 신토와 불교를 분리하라는 정부의 명령에 따라 고묘인과 시혼류지를 포함한 닛코의 불교 시설이 합쳐져 1871년에 린노지 사찰이 되었습니다.
이나리는 농업, 사업 성공, 물질적 부를 관장하는 카미(신토의 신)입니다. 쌀은 19세기까지 일본에서 통화로 사용되어 성공 및 부와 관련이 있습니다. 이나리는 여우를 타고 있는 여신의 모습으로 나타나는 불교의 신 다지니천으로도 알려져 있습니다.
여우는 이나리의 전령이며, 쌀을 보관하던 창고를 의미하는 열쇠를 입에 물고 있는 모습으로 자주 묘사됩니다. 이나리 여우는 일반적으로 소원을 들어주는 보석과 관련이 있습니다. 소원을 들어주는 보석은 뾰족한 상단에서부터 동심원을 이루는 구처럼 보입니다. 신사 처마 끝의 지붕 기와와 정문 위에 소원을 들어주는 보석이 많이 있습니다.
L'une des fonctions des sanctuaires d’Inari est de protéger les temples bouddhistes. Ce petit sanctuaire d’Inari protégeait le temple Komyo-in, qui était autrefois situé sur ce site. Komyo-in était un temple de l'école Tendai du bouddhisme ésotérique et fut fondé par le moine Benkaku (dates inconnues) en 1240. Lorsque le Komyo-in fut établi, il unifia les différents temples de Nikkō qui n'étaient pas associés au temple Shihonryū-ji, le temple fondé par le moine Shōdō Shōnin (737 - 817). Suite à l'ordre du gouvernement de séparer le shintō et le bouddhisme en 1868, les infrastructures bouddhistes de Nikkō, y compris le Komyo-in et le Shihonryū-ji, furent combinés pour devenir le temple Rinnō-ji en 1871.
Inari est un kami (dieu shintō) de l'agriculture, de la production de riz et d'autres céréales, de la réussite en affaires et de la richesse matérielle. Le riz était utilisé comme monnaie au Japon jusqu'au XIXe siècle, ce qui explique son association au succès et à la richesse. Inari est également connue sous le nom de Dakiniten, une divinité bouddhiste qui se manifeste comme une déesse chevauchant un renard.
Le renard est le messager d'Inari et est souvent représenté tenant une clé dans sa bouche, une référence à l'entrepôt où le riz était conservé. Les renards d’Inari sont également généralement associés à un joyau exauçant les souhaits. Ces joyaux qui exaucent les vœux ressemblent à un orbe avec un sommet pointu et des cercles concentriques émanant du haut. Il y a un certain nombre de joyaux exauçant les souhaits sur ce sanctuaire : sur les tuiles du toit aux extrémités de l'avant-toit et au-dessus de la porte principale.
Die Inari-Schreine haben unter anderem die Aufgabe buddhistische Tempel zu schützen. Dieser kleine Inari-Schrein schützte den Komyoin-Tempel, der sich einst an dieser Stelle befand. Der Komyoin war ein Tempel der Tendai-Schule des esoterischen Buddhismus und wurde 1240 von Mönch Benkaku (Lebenszeit unbekannt) gegründet. Als der Komyoin errichtet wurde, vereinte er die verschiedenen Tempel von Nikko, die keinerlei Bezug zu dem von Mönch Shodo Shonin (737–817) gegründeten Shihonryuji-Tempel hatten. Nach dem Regierungsbefehl zur Trennung von Shintoismus und Buddhismus im Jahr 1868, wurden die buddhistischen Elemente vom Nikko, einschließlich Komyoin und Shihonryuji, 1871 in den Rinnoji-Tempel eingegliedert.
Inari ist ein Kami (schintoistische Gottheit) der Landwirtschaft, des Reis- und Getreideanbaus, des Geschäftserfolgs und des materiellen Reichtums. Reis wurde in Japan bis zum 19. Jahrhundert als Währung verwendet, was die Assoziation mit Erfolg und Wohlstand erklärt. Inari ist auch bekannt als Dakiniten, eine buddhistische Gottheit, die sich als eine auf einem Fuchs reitende Göttin zu erkennen gibt.
Der Fuchs ist der Bote von Inari und wird oft mit einem Schlüssel im Mund dargestellt, ein Hinweis auf das Lagerhaus, in dem Reis aufbewahrt wurde. Inari-Füchse werden normalerweise auch mit einem wunscherfüllenden Juwel in Verbindung gebracht. Ein wunscherfüllendes Juwel sieht aus wie eine Kugel mit einer Spitze und konzentrischen Kreisen, die von oben ausgehen. Auf diesem Schrein befindet sich eine Reihe von solchen Juwelen: auf den Dachziegeln an den Enden der Traufe und über der Haupttür.
Una de las funciones de los santuarios Inari es proteger los templos budistas. Este pequeño santuario Inari protegía el templo Komyoin, que antaño se situaba en este lugar. El Komyoin fue un templo de la escuela Tendai de budismo esotérico y fue fundado por el monje Benkaku (fechas desconocidas) en 1240. Cuando se estableció el Komyoin, unificó los diversos templos de Nikko que no estaban asociados con el templo Shihonryuji, fundado por el monje Shodo Shonin (737–817). Siguiendo la orden del Gobierno de separar el sintoísmo y el budismo en 1868, los elementos budistas de Nikko, incluidos el Komyoin y el Shihonryuji, se agruparon para convertirse en el templo Rinnoji en 1871.
Inari es un kami (deidad sintoísta) de la agricultura, la producción de arroz y otros cereales, el éxito en los negocios y la riqueza material. El arroz se utilizó como moneda en Japón hasta el siglo XIX, lo que explica su asociación con el éxito y la riqueza. Inari también es conocido como Dakiniten, una deidad budista que se manifiesta como una diosa montada sobre un zorro.
El zorro es el mensajero de Inari y a menudo se le representa con una llave en la boca, una referencia al almacén donde se guardaba el arroz. Los zorros Inari también suelen asociarse con una joya que concede deseos. Las joyas que conceden deseos tienen el aspecto de un orbe con una parte superior puntiaguda y círculos concéntricos que emanan de la parte superior. Hay una serie de joyas para conceder deseos en este santuario: en las tejas de los extremos de los aleros del tejado y sobre la puerta principal.
หน้าที่อย่างหนึ่งของศาลเจ้าอินาริ (Inari) คือ การปกป้องวัดในพระพุทธศาสนา ศาลเจ้าอินาริขนาดเล็กแห่งนี้ได้ปกป้องวัดโคเมียวอิน (Komyoin) ซึ่งครั้งหนึ่งเคยตั้งอยู่ในบริเวณนี้ วัดโคเมียวอินเป็นวัดของนิกายเท็นได พระพุทธศาสนานิกายวัชรยาน ก่อตั้งโดยพระเบ็งกากุ (Benkaku) (ไม่ทราบวันที่) ในปี ค.ศ. 1240 เมื่อวัดโคเมียวอินถูกก่อตั้งขึ้น จึงได้รวมวัดต่าง ๆ ของนิกโก ที่ไม่เกี่ยวข้องกับวัดชิฮนริวจิ (Shihonryuji) ซึ่งเป็นวัดที่ก่อตั้งโดยปรมาจารย์โชโด (Shodo) (ค.ศ. 737- 817) ตามคำสั่งของรัฐบาลให้แยกศาสนาชินโตและพระพุทธศาสนาออกจากกันในปี ค.ศ. 1868 ส่วนต่าง ๆ ที่เป็นพระพุทธศาสนาในนิกโก ซึ่งรวมถึงวัดโคเมียวอินและวัดชิฮนริวจิ ก็ได้รวมกันเป็นวัดรินโนจิในปี ค.ศ. 1871
เทพอินาริเป็นเทพ (เทพเจ้าในศาสนาชินโต) ทางด้านเกษตรกรรม ผลิตผลข้าวและธัญพืชอื่น ๆ ความสำเร็จในธุรกิจการงาน และความมั่งคั่งร่ำรวย ข้าวถูกใช้เป็นสกุลเงินในญี่ปุ่นจนถึงศตวรรษที่ 19 จึงแสดงถึงความเกี่ยวข้องกับความสำเร็จและความมั่งคั่ง เทพอินาริ (Inari) มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า ดากินิเท็น (Dakiniten) ซึ่งเป็นเทพในพระพุทธศาสนาที่ปรากฏตัวในฐานะเทพธิดาที่ขี่สุนัขจิ้งจอก
สุนัขจิ้งจอกเป็นผู้ส่งสารของเทพอินาริและมักเป็นที่คุ้นตากับการคาบกุญแจไว้ในปากซึ่งหมายถึงโกดังที่เก็บข้าวเอาไว้ สุนัขจิ้งจอกอินาริมักเกี่ยวข้องกับอัญมณีแห่งความสมปรารถนา อัญมณีแห่งความสมปรารถนามีลักษณะเป็นลูกกลมที่ด้านบนมีปลายแหลม และมีวงกลมจากศูนย์กลางเล็ดลอดออกมาจากด้านบน ที่ศาลเจ้าแห่งนี้มีอัญมณีแห่งความสมปรารถนาจำนวนพอสมควร ได้แก่ บนกระเบื้องหลังคาที่ปลายชายคาและเหนือประตูหลัก